Aktualności

W dzisiejszej Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o prawie autorskim i trudności w zdefiniowaniu pojęcia utworu, a zatem określeniu tego co prawo autorskie chroni. O problemie tym dyskutujemy od lat, jednak na horyzoncie pojawiła się szansa, że Trybunał Sprawiedliwości UE, odpowiadając na dwa pytania prejudycjalne skierowane do niego pod koniec 2023 roku, odpowie w jaki sposób badać przesłankę „własnej intelektualnej twórczości autora”. Wśród wielu szczegółowych zagadnień, TSUE będzie mógł odpowiedzieć na pytania: 👉 Czy należy badać tylko rezultat pracy człowieka, czy także sam proces twórczy? 👉 Czy w ramach badania twórczych wyborów dokonywanych przez autora znaczenie ma jego subiektywna ocena co do wyborów, które dokonywał? 👉 Czy okoliczności związane z odbiorem utworu mogą wpływać na ocenę spełnienia kryteriów ochrony? Ogólnodostępny fragment artykułu:https://archiwum.rp.pl/artykul/1509703-Czym-jest-utwor.html

W tym tygodniu ukazał się w Rzeczpospolitej wywiad, w którym dr Michał Markiewicz odnosi się do przyszłości prawa autorskiego w kontekście sztucznej inteligencji (AI). Czy doczekamy się regulacji na gruncie międzynarodowym, czy twórcy będą wynagradzani za korzystanie z ich utworów na potrzeby uczenia algorytmów, czy komputery zastąpią człowieka, czy wytwory AI powinny uzyskać jakiś rodzaj ochrony, np. prawem pokrewnym i jak oceniać współpracę człowieka i maszyny? Pytań jest znaczenie więcej, ale zabrakło „miejsca”. ➡️ Ogólnodostępny fragment artykułu: https://www.rp.pl/rzecz-o-prawie/art39705891-michal-markiewicz-nikt-nie-zaciagnie-hamulca.html

Tym razem w Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o cytacie, porównując zastosowanie tej instytucji względem dwóch praw własności intelektualnej, tj. prawa z rejestracji wzoru przemysłowego oraz prawa autorskiego. Niby ta sama nazwa, a oczywiście odmienne znaczenia. Cytat w prawie autorskim jest zakreślony dość wąsko, choć pojawiają się próby rozszerzającej wykładni, ograniczone jednak obecnie przez orzecznictwo TSUE. Na gruncie wzorów przemysłowych cytat służy zupełnie innym celom, a podejście do jego wykładni jest zdecydowanie bardziej otwarte na poszerzanie jego intuicyjnego zakresu. Ogólnodostępny fragment artykułu: https://archiwum.rp.pl/artykul/1508848-Cytat-w-prawie-wlasnosci-intelektualnej.html?fbclid=IwAR3Gdlu9gNaGYo-7AibkFYCG0dSmVtxmZJmh4GTawH7c-Bhnov6230XkDcM

We wczorajszej Rzeczpospolitej ukazał się artykuł red. Jana Skoumala, w którym poproszono nas o komentarz dotyczący polskiego prawa w kontekście odpowiedzialności za wykorzystanie utworów na potrzeby uczenia algorytmów AI. Poza wątpliwościami związanymi z możliwością powołania się na tymczasowe zwielokrotnianie (art. 23(1) pr. aut.), po raz kolejny zaskakuje, że ponad 4,5 roku nie wystarczyło nam na implementowanie dyrektywy DSM (2019/790), w tym wyjątku dotyczącego eksploracji danych (TDM). Jesteśmy już 2,5 roku po terminie, a licznik dalej tyka. Link do artykułu: https://www.rp.pl/internet-i-prawo-autorskie/art39646041-pozew-przeciwko-sztucznej-inteligencji-czy-bylby-mozliwy-w-polsce

Nowy rok, stare przyzwyczajenia. W dzisiejszej Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o problemie komercyjnego wykorzystania przedmiotów zakupionych na własność. Zatem: czy dopuszczalne jest publikowanie zdjęć członków zarządu na tle nabytych obrazów, czy wolno na stronie internetowej zamieszczać zdjęcia z biura zawierające znane i rozpoznawalne meble, oraz czy dopuszczalne jest wykorzystywanie wyglądu biura na potrzeby tworzenia ulotek, pamiątek itp. reklamujących danego przedsiębiorcę? A jeśli te wszystkie działania byłyby niedozwolone, to czy w ogóle wolno zaprosić osoby trzecie np. na spotkanie, w tak urządzonej przestrzeni? Ogólnodostępny fragment artykułu: https://archiwum.rp.pl/artykul/1508121-Reklama-a-przedmiot-w-tle.html

W najnowszym artykule w Rzeczpospolitej, dr Michał Markiewicz pisze o ryzykach związanych z korzystaniem ze sztucznej inteligencji z perspektywy przedsiębiorców, w tym o węższym zakresie praw, które nabywają, gdy pracownicy korzystają z AI. W tekście porusza także kontrowersyjny temat możliwości powołania się na domniemanie autorstwa w przypadku dzieł opracowanych przez AI – czy jest to procesowa furtka zezwalająca na przyjęcie ochrony dzieł stworzonych przez AI (do momentu obalenia domniemania przez drugą stronę, o ile dysponowałaby stosownymi dowodami), czy też warunkiem powołania się na domniemanie jest wymóg wykazania, że dzieło jest autorstwa człowieka? Ogólnodostępny fragment artykułu: https://archiwum.rp.pl/artykul/1507515-Wykorzystanie-sztucznej-inteligencji-oslabia-prawa-przedsiebiorcow.html

W dzisiejszej Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o umowie o dzieło i „dziwnych” orzeczeniach ograniczających jej zastosowanie względem niematerialnych efektów tych umów. Mimo tego, że SN wyraźnie wskazuje, że ten sam efekt może być rezultatem zarówno umowy o dzieło, jak i o świadczenie usług i to od stron umowy zależy, jak chcą ukształtować swoją relację, to wciąż niektóre sądy, w tym NSA, wprowadzają zaskakujące wymogi względem niektórych przedmiotów takich umów. 👉 Jak zatem wytyczyć prawidłową granicę między umową o dzieło a umową o świadczenie usług oraz jak pogodzić sprzeczne orzeczenia SN oraz NSA? ➡️ Ogólnodostępny fragment artykułu: https://archiwum.rp.pl/artykul/1506745.html