Aktualności

W dzisiejszej Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o problemie umów, które dotyczącą stworzenia w przyszłości, dużej, bliżej nieokreślonej, liczby utworów. Problem ten wiąże się m.in. z następującymi pytaniami: Czy dozwolone jest zawarcie umowy, która nie precyzuje co ma powstawać w przyszłości? Czy wymóg formy pisemnej pod rygorem nieważności ogranicza swobodę stron we współpracy? Czy rynkowa praktyka składania zamówień mailowych odpowiada wymogom ustawowym przewidzianym dla umów przenoszących prawa autorskie? Jak bezpiecznie dookreślić przedmiot umowy ramowej? Co zrobić jeśli umowa nie realizuje ustawowych wymogów jej ważności? Link: https://www.rp.pl/biznes/art40653181-umowy-ramowe-na-masowe-tworzenie-utworow-tresc-i-wymagana-forma

Ostatnio dla Polskiej Agencji Prasowej, dr Michał Markiewicz rozmawiał z red. Anna Kruszyńska na temat nowelizacji prawa autorskiego. Poruszono temat wynagrodzeń twórców, w tym m.in.: problem ryzyka utraty dużej części pobranych od platform streamingowych wynagrodzeń ze względu na koniczność ich wypłaty twórcom zagranicznym, błędną redakcje przepisu dotyczącego artystycznych wykonań, który nie wskazuje od jakiego podmiotu należy pobierać „dodatkowe” wynagrodzenie, brak implementacji art. 18 dyrektywy DSM względem większości twórców, nowe prawo wydawców prasy oraz zaskakujące rozbieżności w implementacjach krajowych dotyczących uregulowania jaka część wynagrodzenia wydawcy powinna przypadać na rzecz twórców. Link do artykułu: https://www.pap.pl/aktualnosci/dr-markiewicz-o-noweli-ustawy-o-prawie-autorskim-potrzebne-rozwiazanie-dla-wszystkich-0

W Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze o niezwykle istotnej zmianie jaką dla wyjątku dotyczącego m.in. uczenia algorytmów sztucznej inteligencji wprowadza AI Act. W sposób dość zaskakujący (tylko w motywach), wyraźnie wskazano, że regulacje dyrektywy DSM, w tym w szczególności dozwolony użytek dotyczący eksploracji danych (TDM) i wymogi w nim przewidziane, muszą być przestrzegane przez przedsiębiorców oferujących gotowe modele sztucznej inteligencji na rynku UE, niezależnie od tego w jakiej części świata doszło do uczenia takiego algorytmu. Jest to zatem szczególny rodzaj „rozszerzenia” zasady terytorialności praw, dokonany ze względu na miejsce oferowania gotowego (już nie wykorzystującego TDM) modelu sztucznej inteligencji. Zmiana ta ma niezwykle istotne znaczenie dla wyrównania szans na rynku AI dla przedsiębiorców działających i rozwijających modele sztucznej inteligencji na terytorium UE. Do tej pory bowiem znajdowali się oni w gorszej pozycji niż ich poza unijna konkurencja. Po wprowadzeniu zmian, wszyscy oferujący gotowy produkt na rynku europejskim zobowiązani będą do tworzenia go w oparciu o te same zasady, dotyczące poszanowania praw autorskich. Ogólnodostępny fragment artykułu: https://www.rp.pl/biznes/art40536191-ai-act-trenowanie-sztucznej-inteligencji?

„Kora. Się żyje. Biografia“. W imieniu Mateusza Jackowskiego, syna Kory, wynegocjowaliśmy ugodę w sprawie książki. To już kolejny raz, gdy nasza współpraca z Klientem opiera się na jednej z ważnych dla nas wartości – ochronie rzetelności i wyważonego języka w literaturze i przestrzeni publicznej, gdzie wolność wypowiedzi zderza się z ochroną dobrego imienia i pamięci o bliskich. Szczególnie cieszymy się z możliwości dialogu i wypracowania polubownych rozwiązań. Z kolei doradzanie w obszarze zarządzania tak legendarną twórczością Maanamu, która powinna nadal żyć i zachować ponadczasowość, jest jedną z naszych największych misji, na styku prawa i zamiłowania do kultury. Więcej o sprawie: https://plejada.pl/newsy/final-awantury-o-biografie-kory-mateusz-jackowski-zabiera-glos-w-sprawie/3kqz5rb?

W portalu Prawo.pl w ramach „5 minut o PWI“ ukazał się artykuł Wiktorii Matysik zatytułowany „Trybunał Sprawiedliwości (znów) dookreśli pojęcie prawa do publicznego udostępniania utworu?”. „Pojęcie prawa do publicznego udostępniania utworu, zharmonizowane na poziomie unijnym w ramach art. 3 dyrektywy 2001/29/WE, jest jednym z najszerszej analizowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości zagadnień prawnoautorskich. W wyniku decyzji niemieckiego sądu o skierowaniu do Trybunału pytań prejudycjalnych, kwestia ta po raz kolejny stanie się przedmiotem zainteresowania unijnego organu.” W tekście poruszano następujące kwestie: – jakie są nowe pytania prejudycjalne w przedmiocie publicznego udostępniania? – na ile stan faktyczny tej sprawy jest zbliżony do wcześniejszych rozpatrywanych przez Trybunał spraw dotyczących hoteli i ośrodków uzdrowiskowych? – czy grupa seniorów i seniorek zamieszkujących ośrodek opieki może być uznana za „publiczność”? – czym jest zasada neutralności technologicznej? Link do artykułu: https://www.prawo.pl/prawo/pojecie-prawa-do-publicznego-udostepniania-utworu,527087.html?

W ostatnim numerze Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Pracach z prawa własności intelektualnej (Zeszyt 1/163), ukazał się artykuł prof. Ryszarda Markiewicza zatytułowany „Zasada asymilacji i autorskie wynagrodzenia dodatkowe (postumowne)”. W tekście rozwijane są następujące kwestie: – powstanie wynagrodzenia dodatkowego (postumownego), – wynagrodzenie postumowne w świetle zasady asymilacji z konwencji berneńskiej, – podmiot uprawniony do stwierdzania zasad stosowania zasady asymilacji w Unii Europejskiej, – podstawowe zasady stosowania względem obcokrajowców prawa do wynagrodzenia postumownego. Cytując za autorem: „Autorskie wynagrodzenia dodatkowe, płatne przez korzystających z utworów i artystycznych wykonań na podstawie art. 70 ust. 21 pr. aut., są ważną i rozbudowaną częścią polskiego prawa autorskiego. Nadto projekt nowelizacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych obejmuje nimi streaming utworów. Jeżeli należy stosować wobec takich wynagrodzeń zasadę asymilacji, to ze względu na wypływ za granicę środków finansowych, bez wzajemności ze strony innych krajów, należy rozważyć zmianę przyjętej regulacji.” Artykuł dostępny jest także w bazie LEX za linkiem: https://sip.lex.pl/#/publication/151473786

Tym razem w Rzeczpospolitej dr Michał Markiewicz pisze ponownie o kwestii wyczerpania prawa w prawie autorskim. Przepis ten przewiduje w określonych okolicznościach możliwość dalszej sprzedaży nabytego egzemplarza utworu (materialnego nośnika). W polskiej ustawie, dla wystąpienia skutku wyczerpania, wymagane jest publiczne udostępnienie oryginału lub egzemplarza utworu w ramach transakcji przeniesienia własności – czy rzeczywiście egzemplarz musi być publicznie udostępniony, aby doszło do wyczerpania prawa? Jak kwestia ta jest uregulowana w prawie unijnym? Czy zamówienie utworu (w ramach umowy o dzieło) i nabycie własności egzemplarza utworu w Polsce prowadzi do możliwości jego dalszej sprzedaży? Ogólnodostępny fragment artykułu: https://archiwum.rp.pl/artykul/1515746-Wyczerpanie-prawa-w-prawie-autorskim.html?